Bebechy;)

Ten wpis jest specjalnie dla Urkye:) Na jej życzenie prezentuję wnętrze overa i melduję, że przełamałam strach (z przygodami, jakżeby inaczej!) i zaczęłam szyć. Na razie to tylko testy, ale jutro zamierzam już coś uszyć prawdziwie. Poza tym znalazłam fajną dzianinę w moim panieńskim pokoju w pudle ze skarbami sprzed lat:) Zapomniałam o niej zupełnie! Leżała od chyba od mojej podstawówki!
Oto over od środka

A tu wolne ramie, z lewej przełącznik włączania noża górnego oraz z prawej pokrętło ustawiające szerokość obcinania.

Podczas przygotowań do pierwszego szycia w moim domku miałam niemiłą przygodę. Nowe nitki dowiązałam do siedzących w maszynie i zaczęłam przewlekać i jakoś tak robiłam, że przegapiłam jedno miejsce i po nawleczeniu maszyna nie szyła!!! Zatem zaczęłam analizować wszystkie punkty zaczepienia i mocowania nitek. I znalazłam. Nitka nr 1 (zielona na schemacie) nie przeszła przez jedno uszko, akurat te, które jest miejscem najmniej dostępnym! Pęseta nie pomagała, choć przyświecałam sobie latarką i widziałam miejsce zaczepienia, to nie szło nitki tam umocować. Trwało to chyba z godzinę, aż przyszło mi do głowy, by odkręcić płytkę ściegową. I udało się! Od góry wprowadziłam pęsetę i zaczepiłam niesforną nitkę. I maszyna działa i śmiga, że hej!
Na razie naprężenie chyba jest dobrze ustawione do tych tkanin, które mam. Jeszcze nie testowałam mereżki, bo zapomniałam jak ją się ustawia. Muszę znów doczytać.

Co do flizeliny, to owszem, można sobie wyciąć paski ze skosu i to mocować do tkaniny, ale gotowe są od razu równe i wygodne w użyciu.